Voorstellen: Lex van Lith

Op de laatste Algemene Ledenvergadering van onze buurtvereniging kwam de vraag wie de vacature van penningmeester wilde opvullen. Toen er een stilte viel, dacht Lex van Lith: dan doe ik het. Een helpende hand bieden zit in zijn natuur. En hij ziet niet op tegen een avond administratie doen sinds hij zijn tweepitterbedrijf heeft. Het bestuur haalde opgelucht adem. We hebben weer een nieuwe penningmeester.

Sinds 1993 woont hij met zijn vrouw en later met een dochter erbij, in onze wijk aan het water. Hij zag de laatste restanten van de Bijlenbuurt verdwijnen en de nieuwe wijk Delftzicht verrijzen. Energie en interesses heeft deze 55 jarige medebewoner genoeg. Dat was al vroeg te zien in zijn leven. Na de MTS, enkele jaren werken, volgde de HTS Bouwkunde. Complexe klussen, zoals innovatieve kassenbouw, werden opgepakt. Daarna volgden de woningbouwwereld en de softwarebusiness. In 2017 nam hij samen met een collega een softwarebedrijf over. En bood hij woninginspectie aan.

Ondertussen runde hij in zijn vrije tijd zijn duikschool, twintig jaar lang. Voor ik het vergeet, musiceren is hem ook niet vreemd. Lekker drummen of trompet spelen. Hoe zit het nu met de vleermuizen? Door een opdracht, een renovatieproject, belandde hij zomaar ineens in hun wereld. Vleermuizen zijn beschermde nachtdieren en bij elke bouwklus is het wettelijk vereist om te inventariseren of er ter plekke vleermuizen verblijven. Een duikmaat die vleermuisspotter is, hielp hem op weg bij dit nieuwe vakgebied. De vleermuisteller was geboren. ‘s Nachts vanaf de schemering ga je op pad, ronden lopen en kijken maar. Gewapend met een batdetector en warmtebeeldcamera. Je kunt je oriënteren op uitvliegen en invliegen. Spouwmuren, dakranden met boeidelen, achter dakpannen die wat scheef liggen, bij loodslabben van schoorstenen, stootvoegen in muren, gevelbetimmering, zolders, holle bomen zijn zo de plaatsen waar de vleermuis zijn plekje vindt. Een kier van zo’n 1,5 cm is genoeg omzichzelf binnen te laten. Zomaar even op een zaterdagmiddag de spouwmuur met isolatiemateriaal vullen mag dus niet.

Van het een kwam het ander. Tijdens een bouwproject moet de vleermuis een alternatief onderdak geboden worden. En zo werd de stap naar zelf vleermuiskasten maken gezet. Energie en technische handigheid genoeg tenslotte. Het werden schaalkasten, geïnspireerd op dakranden met boeidelen. Op de site www.devleermuisteller.nl zijn ze te aanschouwen.

Lex heeft in Delftzicht nog niet veel vleermuizen gespot, hooguit een stuk of zes. Hij heeft geen verklaring voor dit lage aantal; er zijn genoeg geschikte plekken te vinden voor ze. Er zijn enkele vleermuiskasten aan de bomen in de parkstrook aan de Engelsestraat opgehangen om ze te lokken. De prachtige duurzame ruime microklimatologische vleermuiskasten van Lex komen daar op een dag ook nog bij te hangen.

Wil je ‘s avonds laat een ommetje maken en wil je een nieuwe hobby, dan weet je nu wat je zou kunnen gaan doen, waar je op moet letten en waar je moet zijn.